วันจันทร์ที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2556

Types of LAN Network

Types of LAN Network



  1. The Basic LAN

    • An Ethernet jack looks like a phone jack, but wider.
      The basic type of LAN is connected by Ethernet cables to a router or hub (modern routers usually integrate hubs). A router allows all computers connected to it to access a high-speed modem connected to the router. Each computer has an IP (Internet Protocol) address, but a computer on the other side of the Internet will only see the router's IP address. This, and a router's built-in firewall, creates a safer environment for accessing the Internet. (Firewalls are used to filter out unauthorized access to the network.)

    Wired LAN Speeds and Connections

    • A wired connection has two common connection standards: 100BASE-T and 1000BASE-T. The first one transfers data at up to 100 megabits per second (Mb/s), and the second one transmits at 1000 Mb/s or 1 gigabit per second (Gb/s). The second one is also known as Gigabit Ethernet. Most modern motherboards integrate this into their circuitry, rather than requiring the user to obtain an Ethernet card. Ethernet cables can run hundreds of feet without losing signal quality.

    Wireless LAN

    • Wireless routers are handy for mobile devices.
      Another standard in the mix is wireless Ethernet. This allows you to cut out cables altogether. You can transmit data through walls, floors and ceilings without having to drill holes. It is handier for people who use laptops and other mobile devices, since they can just turn on the device and have access to the network without plugging everything in. However, the transfer speeds are not as fast. The fastest protocol, 802.11n, moves data at up to 300 Mb/s. Wireless Ethernet is also susceptible to interference from devices such as a microwave or cordless phone.

    Wireless Encryption

    • Furthermore, wireless Ethernet also requires encryption. Without it, anyone close enough to the wireless router can capture and read all the data going back and forth. For this reason, a wireless Ethernet user will want to use WPA2 encryption. Unfortunately, it is possible to break into a WPA2 network by using a brute force attack. This method uses software that sends a constant stream of password guessing to the router until it finds the right one. A wireless network administrator should use a password that is difficult to guess.

    Corporate LANs

    • Wired LAN connections are capable of even higher speeds, although these are usually limited to corporate environments. 10 Gigabit Ethernet enters the picture here, as does Fibre Channel, which is popular in Hollywood's digital post-production facilities dealing with editing and special effects.

Lan component


Lan component



  1. Network Cards

    • At the most basic level, a network card is a component that allows the computer to communicate across a network. This component is frequently built into the motherboard of today's computers, but it can also be a separate card for use in a PCI slot, or part of an external unit that connects to the computer via a USB port. Network cards are further categorized according to whether they operate on wired or wireless networks. However, some cards do support both wireless and wired networking.

    Network Cables

    • Network cables are the physical lines used to carry information between computers in a wired LAN. The cables are labeled by their category and are commonly referred to as CatX--where X is the category number--cable. The most commonly used type in 2010 is Cat5, although other categories with different properties do exist.

    Network Hubs

    • A network hub acts as a centralized point for data transmission to computers in a LAN. When data from one computer reaches the hub it is broadcast to every computer in the network regardless of where the data is intended to go. Network bandwidth on LANs using a network hub is shared, which means that four computers on a hub will each get one-quarter the total bandwidth available on the hub.

    Network Switches

    • An alternative to the network hub is the network switch. Switches represent a newer networking technology that assigns each computer in the network a specific MAC address. This allows LANs using a network switch to route information to individual computers. Because network switches do not broadcast to every computer on the network, they can simultaneously allot their full bandwidth to each computer.

    Routers

    • Unlike switches and hubs, network routers are used to connect networks to one another, rather than connecting computers in a single network. Routers can connect groups of computers that are separated by a wall or by an ocean. They are most commonly found in the home, where they facilitate the connection of home computers to the Internet; however, they can be used to connect networks of any kind. Most modern network routers are actually combination units that contain a router and a network switch, in addition to a handful of other networking-related tools such as a DHCP server and a firewall

Digital signal processor

Digital signal processor



Typical characteristics

A typical digital processing system
Digital signal processing algorithms typically require a large number of mathematical operations to be performed quickly and repeatedly on a series of data samples. Signals (perhaps from audio or video sensors) are constantly converted from analog to digital, manipulated digitally, and then converted back to analog form. Many DSP applications have constraints on latency; that is, for the system to work, the DSP operation must be completed within some fixed time, and deferred (or batch) processing is not viable.
Most general-purpose microprocessors and operating systems can execute DSP algorithms successfully, but are not suitable for use in portable devices such as mobile phones and PDAs because of power supply and space constraints[citation needed]. A specialized digital signal processor, however, will tend to provide a lower-cost solution, with better performance, lower latency, and no requirements for specialized cooling or large batteries[citation needed].
The architecture of a digital signal processor is optimized specifically for digital signal processing. Most also support some of the features as an applications processor or microcontroller, since signal processing is rarely the only task of a system. Some useful features for optimizing DSP algorithms are outlined below.

Architecture

By the standards of general-purpose processors, DSP instruction sets are often highly irregular. One implication for software architecture is that hand-optimized assembly-code routines are commonly packaged into libraries for re-use, instead of relying on advanced compiler technologies to handle essential algorithms.
Hardware features visible through DSP instruction sets commonly include:
  • Hardware modulo addressing, allowing circular buffers to be implemented without having to constantly test for wrapping.
  • A memory architecture designed for streaming data, using DMA extensively and expecting code to be written to know about cache hierarchies and the associated delays.
  • Driving multiple arithmetic units may require memory architectures to support several accesses per instruction cycle
  • Separate program and data memories (Harvard architecture), and sometimes concurrent access on multiple data busses
  • Special SIMD (single instruction, multiple data) operations
  • Some processors use VLIW techniques so each instruction drives multiple arithmetic units in parallel
  • Special arithmetic operations, such as fast multiply–accumulates (MACs). Many fundamental DSP algorithms, such as FIR filters or the Fast Fourier transform (FFT) depend heavily on multiply–accumulate performance.
  • Bit-reversed addressing, a special addressing mode useful for calculating FFTs
  • Special loop controls, such as architectural support for executing a few instruction words in a very tight loop without overhead for instruction fetches or exit testing
  • Deliberate exclusion of a memory management unit. DSPs frequently use multi-tasking operating systems, but have no support for virtual memory or memory protection. Operating systems that use virtual memory require more time for context switching among processes, which increases latency.

Program flow

Memory architecture

Data operations

  • Saturation arithmetic, in which operations that produce overflows will accumulate at the maximum (or minimum) values that the register can hold rather than wrapping around (maximum+1 doesn't overflow to minimum as in many general-purpose CPUs, instead it stays at maximum). Sometimes various sticky bits operation modes are available.
  • Fixed-point arithmetic is often used to speed up arithmetic processing
  • Single-cycle operations to increase the benefits of pipelining

Instruction sets

History

Prior to the advent of stand-alone DSP chips discussed below, most DSP applications were implemented using bit-slice processors. The AMD 2901 bit-slice chip with its family of components was a very popular choice. There were reference designs from AMD, but very often the specifics of a particular design were application specific. These bit slice architectures would sometimes include a peripheral multiplier chip. Examples of these multipliers were a series from TRW including the TDC1008 and TDC1010, some of which included an accumulator, providing the requisite multiply–accumulate (MAC) function.
In 1976, Richard Wiggins proposed the Speak & Spell concept to Paul Breedlove, Larry Brantingham, and Gene Frantz at Texas Instrument's Dallas research facility. Two years later in 1978 they produced the first Speak & Spell, with the technological centerpiece being the TMS5100,[3] the industry's first digital signal processor. It also set other milestones, being the first chip to use Linear predictive coding to perform speech synthesis.[4]
In 1978, Intel released the 2920 as an "analog signal processor". It had an on-chip ADC/DAC with an internal signal processor, but it didn't have a hardware multiplier and was not successful in the market. In 1979, AMI released the S2811. It was designed as a microprocessor peripheral, and it had to be initialized by the host. The S2811 was likewise not successful in the market.
In 1980 the first stand-alone, complete DSPs – the NEC µPD7720 and AT&T DSP1 – were presented at the International Solid-State Circuits Conference '80. Both processors were inspired by the research in PSTN telecommunications.
The Altamira DX-1 was another early DSP, utilizing quad integer pipelines with delayed branches and branch prediction.
Another DSP produced by Texas Instruments (TI), the TMS32010 presented in 1983, proved to be an even bigger success. It was based on the Harvard architecture, and so had separate instruction and data memory. It already had a special instruction set, with instructions like load-and-accumulate or multiply-and-accumulate. It could work on 16-bit numbers and needed 390 ns for a multiply–add operation. TI is now the market leader in general-purpose DSPs.
About five years later, the second generation of DSPs began to spread. They had 3 memories for storing two operands simultaneously and included hardware to accelerate tight loops, they also had an addressing unit capable of loop-addressing. Some of them operated on 24-bit variables and a typical model only required about 21 ns for a MAC. Members of this generation were for example the AT&T DSP16A or the Motorola 56000.
The main improvement in the third generation was the appearance of application-specific units and instructions in the data path, or sometimes as coprocessors. These units allowed direct hardware acceleration of very specific but complex mathematical problems, like the Fourier-transform or matrix operations. Some chips, like the Motorola MC68356, even included more than one processor core to work in parallel. Other DSPs from 1995 are the TI TMS320C541 or the TMS 320C80.
The fourth generation is best characterized by the changes in the instruction set and the instruction encoding/decoding. SIMD extensions were added, VLIW and the superscalar architecture appeared. As always, the clock-speeds have increased, a 3 ns MAC now became possible.

Modern DSPs

Modern signal processors yield greater performance; this is due in part to both technological and architectural advancements like lower design rules, fast-access two-level cache, (E)DMA circuitry and a wider bus system. Not all DSP's provide the same speed and many kinds of signal processors exist, each one of them being better suited for a specific task, ranging in price from about US$1.50 to US$300
Texas Instruments produces the C6000 series DSP’s, which have clock speeds of 1.2 GHz and implement separate instruction and data caches. They also have an 8 MiB 2nd level cache and 64 EDMA channels. The top models are capable of as many as 8000 MIPS (instructions per second), use VLIW (very long instruction word), perform eight operations per clock-cycle and are compatible with a broad range of external peripherals and various buses (PCI/serial/etc). TMS320C6474 chips each have three such DSPs, and the newest generation C6000 chips support floating point as well as fixed point processing.
Freescale produces a multi-core DSP family, the MSC81xx. The MSC81xx is based on StarCore Architecture processors and the latest MSC8144 DSP combines four programmable SC3400 StarCore DSP cores. Each SC3400 StarCore DSP core has a clock speed of 1 GHz.
XMOS produces a multi-core multi-threaded line of processor well suited to DSP operations, They come in various speeds ranging from 400 to 1600 MIPS. The processors have a multi-threaded architecture that allows up to 8 real-time threads per core, meaning that a 4 core device would support up to 32 real time threads. Threads communicate between each other with buffered channels that are capable of up to 80 Mbit/s. The devices are easily programmable in C and aim at bridging the gap between conventional micro-controllers and FPGA's
CEVA, Inc. produces and licenses three distinct families of DSPs. Perhaps the best known and most widely deployed is the CEVA-TeakLite DSP family, a classic memory-based architecture, with 16-bit or 32-bit word-widths and single or dual MACs. The CEVA-X DSP family offers a combination of VLIW and SIMD architectures, with different members of the family offering dual or quad 16-bit MACs. The CEVA-XC DSP family targets Software-defined Radio (SDR) modem designs and leverages a unique combination of VLIW and Vector architectures with 32 16-bit MACs.
Analog Devices produce the SHARC-based DSP and range in performance from 66 MHz/198 MFLOPS (million floating-point operations per second) to 400 MHz/2400 MFLOPS. Some models support multiple multipliers and ALUs, SIMD instructions and audio processing-specific components and peripherals. The Blackfin family of embedded digital signal processors combine the features of a DSP with those of a general use processor. As a result, these processors can run simple operating systems like μCLinux, velOSity and Nucleus RTOS while operating on real-time data.
NXP Semiconductors produce DSP's based on TriMedia VLIW technology, optimized for audio and video processing. In some products the DSP core is hidden as a fixed-function block into a SoC, but NXP also provides a range of flexible single core media processors. The TriMedia media processors support both fixed-point arithmetic as well as floating-point arithmetic, and have specific instructions to deal with complex filters and entropy coding.
CSR produces the Quatro family of SOC's that contain one or more custom Imaging DSP's optimized for processing document image data for scanner and copier applications.
Most DSP's use fixed-point arithmetic, because in real world signal processing the additional range provided by floating point is not needed, and there is a large speed benefit and cost benefit due to reduced hardware complexity. Floating point DSP's may be invaluable in applications where a wide dynamic range is required. Product developers might also use floating point DSP's to reduce the cost and complexity of software development in exchange for more expensive hardware, since it is generally easier to implement algorithms in floating point.
Generally, DSP's are dedicated integrated circuits; however DSP functionality can also be produced by using field-programmable gate array chips (FPGA’s).
Embedded general-purpose RISC processors are becoming increasingly DSP like in functionality. For example, the ARM Cortex-A8 and the OMAP3 processors include a Cortex-A8 and C6000 DSP.
In Communications a new breed of DSP's offering the fusion of both DSP functions and H/W acceleration function is making its way into the mainstream. Such Modem processors include ASOCS ModemX and CEVA's XC4000.

The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future วิวัฒนาการของโทรศัพท์มือถือ

The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future วิวัฒนาการของโทรศัพท์มือถือ


 

011 990x742 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
1. 1957. The Soviet scientist L. Kupriyanovich presented his draft mobile phone. The first sample weighed 3 kg, in 1958, the weight was reduced to 0.5 kg, and in 1961 the scientist showed reporters a pocket sample weight of 70 grams, which is located on the palm.
 ในปี พ.ศ. 2500 นักวิทยาศาสตร์สหภาพโซเวียต (ตอนนี้แยกตัวเป็นรัสเซีย ยูเครน เบรารุส คาซักสถาน  และอีก 10 ประเทศ) ชื่อ L. Kupriyanovich  ได้นำเสนอ  แบบร่างของโทรศัพท์มือถือ หนัก 3 กก. อีกปรต่อมาน้ำหนักลดไปเหลือแค่ 0.5 กก.  จนในปี 2518 มีขนาดพกพาได้ หนัก 70 กรัม

021 990x742 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
2. 1973. The first call is perfect with the phone Motorola DynaTAC. The developer of the first mobile phone Motorola Martin Cooper called the employee of a competing company AT & T Joel Engel. It is from the era of the Motorola phone provider in the U.S..
 ในปี 2516  โทรศัพท์เคลื่อนที่ของ Motorola อเมริกา ก็สามารถใช้การได้

031 990x742 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
3. 1984. It turns out the first mobile phone of Nokia. Mobira Talkman weighs 4.7 kg. After 6 years, the cell phone has become one of the first available in Russia (in 1990 he, along with the connection to the first mobile operator to "Delta Telecom" was worth about $ 4000). Begins the era of Nokia.
พ.ศ.2528 ของ Nokia แห่งฟินแลนด์


041 990x656 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
4. 1996. The world's first smartphone, Nokia 9000. QWERTY-keyboard, large screen, retractable antenna - anything you can dream of in 1996, the year.
 พ.ศ.2539 โทรศัพท์โนเกีย จอใหญ่ แป้นพิมพ์มาตรฐาน QWERTY

051 990x742 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
5. 2000. The first touchscreen phone, Sharp RSM-1. In Japan, the explosive demand for mobile phones, the penetration of technology it was already close to 80%. Now cell phones are armed with about 99% of Japanese people. Gradually Japanese cell phone makers are beginning to crowd of competitors in the global market.
 พ.ศ.2543 โทรศัพท์แบบจอสัมผัสเครื่องแรก ยี่ห้อชาร์ป ของประเทศญี่ปุ่น

061 990x656 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
6. 2007. Still alive and young Steve Jobs shows the world the first iPhone. Now looking "weak" even against the background of the cheapest android-Chinese backgrounds then became a real breakthrough. Manufacturers around the world are taking up pencils and patterns.
สตีฟ จอบส์ แห่งบริษัท Apple โชว์ให้เห็นถึงนวัตกรรมของบริษัทของเขา iPhone

071 990x656 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
7. 2012. Samsung passes Apple in the summer of Sales: sold about 50 million smartphones. Part of the reason for that was the release of a successful flagship Galaxy SIII. Home sales of the fifth iPhone is scheduled only for September. "Patent War" - protracted litigation between the two leaders of the global smartphone market - is in full swing.
ในปี 2555 Samsung แห่งเกาหลี ก็แซงหน้ายอดขายของบริษัท Apple แห่งอเมริกาได้สำเร็จ

081 990x777 The evolution of mobile phones, from Soviet designs to Full HD smartphone future
8. 2013. Simply create a high-tech gadget to the success in the world market is small. Almost every modern smartphone manufacturer introduced a model with a Full HD display. Quad-core processor, high-quality sound, excellent camera with high resolution, nobody will be surprised. Sony Xperia Z, HTC One, Samsung Galaxy S4 - all the big news of the last year is technically almost identical.

Programming (การโปรแกรม) with Visual

Programming (การโปรแกรม) with Visual Basic 6.0

                                                                       by Teacher  Phaitoon  Yaemprasuan
                                                                                           picta55@gmail.com
                                                                                           occupatech@gmail.com
                                                                                           http://picta55.blogspot.com

What is Visual Basic?
วิชวลเบสิกคืออะไร


Visual Basic is a tool that allows us to develop Windows (Graphic User Interface - GUI) applications.  The applications have a familiar appearance to the user.
วิชวลเบสิก เป็นเครื่องมือของเราในการสร้างแอ็ปปลิเคชัน (โปรแกรมประยุกต์) ที่ทำงานภายใต้ระบบปฏิบัติการ Windows ซึ่งแอ็ปปลิเคชันที่ได้จะมีรูปแบบการติดต่อกับผู้ใช้เป็นกราฟิก (GUI : Graphic User Interface)
 
 Visual Basic is event-driven, meaning code remains idle until it is called upon to respond to some event (e.g. mouse clicking, button pressing, menu selection, ...).  Nothing happens until an event is detected.  Once an event is detected, the code corresponding to that event (event procedure) is executed.  
 
วิชวลเบสิก จะใช้ Event (เหตุการณ์) เป็นตัวขับเคลื่อนคำสั่ง (event-driven)  หมายความว่า โค้ดของโปรแกรม จะยังไม่ทำอะไร (idle) จนกว่ามันจะถูกเรียกให้ตอบสนองต่อ event  (เช่น การคลิกเมาส์  การกดปุ่ม  การเลือกเมนู  ฯลฯ)  นั่นคือ จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกว่า event จะถูกตรวจพบ  เมื่อนั้นแหละ code ของโปรแกรมก็จะตอบสนองต่อ event นั้นๆ  ในลักษณะของโปรแกรมย่อยๆ หรือโมดุล (event procedure)
 

 How to program with Visual Basic?
จะโปรแกรมด้วยวิชวลเบสิกอย่างไร
 
 

Steps in Developing Application 
ขั้นตอนการพัฒนาแอ็ปปลิเคชัน

There are three primary steps involved in building a Visual Basic application:
มีขั้นตอนหลักๆ 3 ขั้นตอน ที่เกี่ยวข้องกับการสร้างแอ็ปปลิเคชันด้วยวิชวลเบสิก
1.    Draw the user interface  ออกแบบส่วนติดต่อกับผู้ใช้
2.    Assign properties to controls  กำหนดคุณสมบัติให้กับคอนโทรล
3.    Attach code to controls  ผูกติด code เข้ากับคอนโทรล


Stop Watch Application
โปรแกรมจับเวลา

            SOURCE  :   www.kidwares.com

1 At the "Start-up Menu" of our Windows Desktop, let's find where "Microsoft Visual Studio 6.0" is, and click on it. Then we can see some shortcuts to the applications of the software suite, and "Microsoft Visual Basic6.0" is one of them and it is also our "target software" right now, let's select it.
ณ  สตาร์ทอัพเมนู ที่หน้าเดสต์ท็อปของระบบวินโดวส์  นักเรียนลองหาเมนู Microsoft Visual Studio 6.0  และคลิกเมาส์เลือก เราจะเห็นช็อตคัตของแอปปลิเคชันต่างๆ ที่รวมกันอยู่ในซอฟต์แวร์ชุดนี้ รวมถึง Microsoft Visual Basic6.0 ซึ่งเป็นซอฟต์แวร์เป้าหมายที่เราจะใช้ในงานนี้แหละ  เราก็เลือกซะนะ

At the "Start-up Menu of Windows", Find where the "Microsoft Visual Basic 6.0" is.
ณ สตาร์ทอัพเมนูของระบบวินโวส์  ให้หาว่า Microsoft Visual Basic 6.0 อยู่ไหน






2 We now at the main screen of Visual Basic 6.0 with its "New Project" window. Let's click on the "New" tab and select "Standard EXE" icon.
 ตอนนี้เราก็มาอยู่ ณ หน้าจอหลักของ Visual Basic 6.0 ซึ่งมีหน้าต่าง New Project โชว์อยู่  ให้เราเลือกแท็บ New และสัญรูป Standard EXE 
Select the "Standard EXE" icon  ให้นักเรียนเลือกสัญรูป Standard EXE

3 Before we go on, let's consider the components of the toolbar of Visual Basic 6.0.  Properties window, Run and Save project are what we have to focus on now.
ก่อนอื่น ขอให้เราลองพิจารณาแถบเครื่องมือของ Visual Basic 6.0 กันก่อน  Properties window, Run, Save project เป็นอะไรที่เราจะต้องโฟกัสออนกันก่อนตอนนี้ 

Design View of Visual Basic 6.0   มุมมองในโหมดออกแบบของวิชวลเบสิก

4 Controls are the genius tools that can be attached by any codes that can control any events such as clicking mouse or pressing key. Now the "Command Button" and the "Label" are the controls that we are going to use.
คอนโทรล เป็นเครื่องมืออัจฉริยะ ที่สามารถจะนำเอาโค้ดคำสั่งมาผูกติด ทำให้สามารถควบคุมเหตุการณ์ได้ อาทิ  การคลิกเมาส์  หรือการกดแป้นพิมพ์  ตอนนี้คอนโทรลที่เรากำลังจะใช้งานก็คือ Command Button และ Label

Controls of Visual Basic 6.0   คอนโทรลต่างๆ ของวิชวลเบสิก 6.0

5 Visual Basic programming begins with a form which has been named "Form1" by default. Visual Basic form simulates itself as platform which can receive many kinds of objects that created by the controls. Any object has its properties that has been shown in the properties window.
การโปรแกรมด้วยภาษาวิชวลเบสิกนี้ จะเเริ่มจาก Form ซึ่งโปรแกรมจะกำหนดชื่อให้ก่อนเลยว่า Form1 (เราสามารถเปลี่ยนชื่อได้)  ฟอร์มของวิชวลเบสิกจะจำลองตัวมันเองเป็นเสมือนแพล็ตฟอร์ม ที่สามารถจะรองรับวัตถุหรืออ็อบเจ็กต์ที่สร้างจากคอนโทรล (ด้านซ้าย)  และวัตถุนั้นมันจะมีคุณสมบัติหรือพร็อพเพอร์ตีส์ของตัวมันเอง โดยจะแสดงให้เราเห็นในหน้าต่างพร็อพเพอร์ตีส์ (ด้านขวา) 

Form and Controls are variety kinds of object of Visual Basic that have their own properties. 
Form และ Controls เป็นอ็อบเจ็กต์(วัตถุ) ที่หลากหลายของ Visual Basic ที่มี properties ของตนเอง
6 Here we go on creating a design job like the following picture.  
    -  Using the "Command Button" control to draw the three sequence command buttons, Command1,Command2 and Command3. 
   -  Using the "Label" control to draw the six sequence labels, Label1, 
Label2, Label3, Label4, Label5 and Label6 
ให้นักเรียนลงมือสร้างงานออกแบบ ตามรูปด้านล่างนี้เลยนะ
   -  โดยการใช้คอนโทรล Command Button วาดปุ่มคำสั่งขึ้นมาสามปุ่มตามลำดับ
   -  โดยการใช้คอนโทรล Label  วาดอ็อบเจ็กต์ต่อเนื่องกัน รวม 6 เลเบิล

Form1 would have three command buttons and six labels now.
Form 1 ที่เราออกแบบนี้ก็จะมีปุ่มคำสั่ง (command button) 3 ปุ่ม  และมีฉลาก (label) รวม 6 ฉลาก  
7 Click on "Form1", we can see its properties, rename it with "frmStopWatch" (frm is a pefix which comes from "form"). And change its caption to "Stop Watch Application".
คลิกที่อ็อบเจ็กต์ Form1 เราจะเห็น properties ของมันอยู่ทางด้านขวา  ให้เราปรับเปลี่ยนชื่อ (name) ของมันใหม่เป็น "frmStopWatch" (frm เป็นคำนำหน้าชื่อ มาจาก form นั่นเอง)  และปรับเปลี่ยน Caption (คำอธิบายอ็อบเจ็กต์) ให้เป็น "Stop Watch Application"

Form1 Properties Configurations  การตั้งค่าคุณสมบัติของอ็อบเจ็กต์ Form1


8 Click on "Command1", yes we are about to specify the properties of this object. Rename it with "cmdStart" (cmd is a prefix which comes from "command button") and also refill its caption with "&Start Timing" (& is a prefix of the key letter that a user can press on this key together with the "alt" key instead of click on this command button). 
คลิกปุ่ม Command1 เพื่อเปลี่ยนคุณสมบัติ  โดยให้ชื่อใหม่ว่า cmdStart (cmd เป็นคำนำหน้า มาจาก Command Button)  และเปลี่ยน Caption ให้เป็น "&Start Timing" (& นำหน้าตัวอักษรสำคัญที่จะบอกผู้ใช้ให้รู้ว่า เขาสามารถกดคีย์นี้ร่วมกับคีย์"alt"ที่คีย์บอร์ด เพื่อใช้งาน command button แทนการคลิกเมาส์ได้). 


Change the properties of the command button :  name and caption
ให้นักเรียนเปลี่ยนชื่อ และแค็ปชันของปุ่มคำสั่ง

9 Do it the same way as the previous step. ทำเหมือนขั้นตอนที่แล้ว 
Change the properties of the command button :  name and caption


10 Do it the same way as the previous step.ทำเหมือนขั้นตอนที่แล้ว

Change the properties of the command button :  name and caption


11  Change only the captions of Label1, Label2 and Label3 according to the following picture. ให้เปลี่ยนเฉพาะ Caption ของทั้งสาม Labels เท่านั้น  ไม่ต้องเปลี่ยนชื่อ (เนื่องจากเป็นแค่ป้ายกำกับเท่านั้น ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการกำหนดโค้ดโปรแกรม)

Change the properties of the three labels :   captions  เปลี่ยนแค่แค็ปชันของสามเลเบิลแรก

12  Change the properties of the other last three labels, "Label4", "Label5" and "Label6" by renaming them to "lblStart", "lblEnd" and "lblElapsed" and erase their captions until they are blank.
เปลี่ยน properties ของ Label4, Label5, Label6 โดยเปลี่ยนชื่อเป็น lblStart, lblEnd, lblElapsed  และลบ captions ของทั้งสามเลเบิลออกจนว่างเปล่าทั้งหมด

Change the properties of Label4, Label5 and Label6 according to the picture. 
เปลี่ยนชื่อของสามเลเบิลท้าย  และเคลียร์แค็ปชันให้ว่าง (blank)
13  Now we have just already designed and configured all of related objects, the next step of us is coding our program. Let's click on the menu-bar at the "View" command tab, then select the "Code" sub-command, the view-code window will show up. Yes, we are going to enter our source codes of our application here. 
มาถึงตอนนี้ เราก็ได้ทำการออกแบบ และกำหนดคุณสมบัติต่างๆ ให้กับอ็อบเจ็กต์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องไปเรียบร้อยแล้ว  ขั้นตอนต่อไปของเราก็คือ การใส่โค้ดให้กับโปรแกรมของเรา  ให้นักเรียนคลิกไปที่แท็บคำสั่ง View ของแถบเมนู  จากนั้นให้เลือกคำสั่งย่อย Code  หน้าต่างโค้ดก็จะปรากฏขึ้น  ใช่เลย เราจะป้อนซอร์สโค้ดโปรแกรมของเราตรงนี้แหละ

Click on the "View" command at the menu bar, then select "Code" subcommand

14  The first set of source codes is about the declarations. There will be the "(General)" at the left-top of the view-code window and the "(Declarations)" at the right-top. We have to type four lines of our following source codes.
ซอร์สโค้ดกลุ่มแรก เป็นโค้ดที่เกี่ยวข้องกับการประกาศตัวแปร  นักเรียนจะเห็นว่ามี (General) อยู่ที่หัวข้อด้านซ้าย  และ(Declarations) อยู่ที่หัวข้อด้านขวา

        1st Line is about the General Declaration  เป็นคำประกาศทั่วไป
        2nd Line is the Declaration of variable "StartTime"  ประกาศตัวแปรเพื่อรับค่าเวลาเริ่มต้น
        3rd Line is 
the Declaration of variable "EndTime" ประกาศตัวแปรเพื่อรับค่าเวลาที่หยุด
        4th Line is the Declaration of variable "ElapsedTime"
 ประกาศตัวแปรเพื่อรับค่าเวลาที่ใช้ไป
15  This step is about attaching our source code to a control object. The "cmdStart" is a command button we are going to attach the source code. Let's double click on this command button, yes, this action could bring us to a module or subprogram that could be driven by an event, _click ( ), that means this subprogram could work when this command button was clicked on. 
ขั้นตอนนี้ จะเป็นการผูกซอร์สโค้ดโปรแกรมของเราไว้กับปุ่มคำสั่ง cmdStart  ให้นักเรียนดับเบิลคลิกที่ปุ่มคำสั่งนี้ (เมื่อเราอยู่ในมุมมอง Object)  จากนั้นจะพาเราเข้าสู่ห้วงของโมดุลหรือโปรแกรมย่อย  ซึ่งโปรแกรมย่อยหรือโมดลที่ว่านี้ จะถูกขับเคลื่อนโดยเหตุการณ์ (event-driven)  ซึ่ง ณ ที่นี้ก็คือ " _click ( )" การคลิกเมาส์ของผู้ใช้โปรแกรมนั่นเอง 
 What is about this source code?  It begins with assigning the recent time value (Now) to the variable "StartTime".  Then the method "Caption" stipulates that the label "lblStart" can show up data from the variable "startTime" with the "hh:mm:ss:" format.
ซอร์สโค้ดนี้มันคืออะไรหรือ?  โค้ดจะเริ่มจากการกำหนดให้ตัวแปร StartTime เอาค่า Now คือเวลาปัจจุบันไปเก็บไว้  ต่อจากนั้นโค้ดก็จะมีวิธีการ (Method) ที่ชื่อว่า Caption  เป็นตัวกำหนดรูปแบบการแสดงค่าของเวลา โดยเอาค่าที่เก็บไว้ในตัวแปร StartTime นั้นมาแสดงผลเวลาในเลเบิล lblStart
  
Attach code to the command button "cmdStart"
ผูกโค้ดเข้ากับปุ่มคำสั่ง "cmdStart"

16  This step is similar to the previous but it turns to the "cmdEnd" command button. But it creates the expression which assigns the variable "ElapsedTime" with the difference of the variable "EndTine" and the variable "StartTine".
ในขั้นตอนนี้ ก็คล้ายกับขั้นตอนที่ผ่านมา  แต่จะมีการสร้างนิพจน์คำนวณค่าส่วนต่างของเวลา ระหว่่างตัวแปร EndTime และตัวแปร StartTime และนำไปเก็บไว้ในตัวแปร ElapsedTime
  
Attach code to the command button "cmdEnd"
ผูกโค้ดเข้ากับปุ่มคำสั่ง "cmdEnd"

17  This is the end of application with the only amazing word "End"
Attach code to the command button "cmdExit"
ผูกโค้ดเข้ากับปุ่มคำสั่ง "cmdExit"


18  Congratulation to our tough project!. This is the output of our input and process. Yes, it is the "Stop Watch Application" of us.  
ขอแสดงความยินดีกับโครงงานสุดหินนะนักเรียน  นี่คือผลที่ได้ จากการสร้างและป้อน  ประมวลผล  จนได้แอ็ปปลิเคชันนาฬิกาจับเวลา หน้าตาแบบนี้แหละน้า 

Our Graphic User Interface Application :  "Stop Watch"
แอ็ปปลิเคชันของเราที่มีรูปแบบการติดต่อกับผู้ใช้เป็นกราฟิก (GUI)
19  We have to make our project to an independent application.  Click on the "File" command at the menubar then select the "Make..to..EXE" subcommand.   
เราต้องทำให้โปรเจ็กต์ (โครงงาน) ของเราที่รันได้แล้วนี้ ให้กลายเป็นแอ็ปปลิเคชันอิสระที่สามารถรันได้เอง (โดยที่ไม่ต้องอาศัย Visual Basic)  ทำได้โดยการคลิกคำสั่ง File  ณ แถบเมนูคำสั่ง  แล้วเลือกคำสั่งย่อย Make..to..EXE  เท่านี้ก็เสร็จเรียบร้อย